τριβασικός

-ή, -ό, Ν

φρ. «τριβασικό οξύ»

χημ. οξύ που έχει τρία υδρογονοϊόντα.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο αντιδάνειο σύνθ., πρβλ. αγγλ. tribasic (< λατ. tria «τρεις» + βασικός). Η λ. μαρτυρείται από το 1876 στον Θ. Αφεντούλη].